Zes weken geleden ben ik bevallen en vandaag had ik een afspraak bij de fysiotherapeut voor de controle. Voor de controle van mijn buikspieren maar ook van mijn bekken en bekkenbodemspier. Ergens heb ik weer heel veel zin om te mogen gaan sporten maar ergens voelde het ook wel goed als ze zegt dat ik nog niet mag de komende maand(en).
Urine verlies na mijn eerste zwangerschap
Na mijn eerste zwangerschap en bevalling heb ik last gehad van mijn bekkenbodemspier. Waar ik precies last van had? Ik stond 6 weken na mijn eerste bevalling in de sportschool, fanatiek te rennen en te springen als een ster (jumping jacks) en voelde dat mijn broek nat werd. Ik had gelukkig een zwarte broek aan maar ik kon wel door de grond zakken. Was ik serieus in mijn broek aan het plassen? Huilend in de auto ben ik naar huis gegaan en vertelde dit gênante verhaal aan mijn vriend. Dit kon ik toch niet accepteren? Altijd met een maandverband in sporten omdat ik mijn urine niet kan ophouden tijdens het rennen of springen? Nee, dat kon ik niet accepteren, na een tijdje te zoeken op Google kwam ik bij een fysiotherapeut, gespecialiseerd in bekken en bekkenbodemspier klachten. Met de juiste oefeningen, tips en tijd kreeg ik dit weer onder controle. (Alhoewel ik nog steeds niet zonder inlegkruisje durfde te sporten, je weet maar nooit he?)
Voor mijn zwangerschappen
Voor mijn zwangerschap sporten ik best fanatiek al zeg ik het zelf. Ik ging twee keer in de week naar de sportschool en thuis deed ik ook zo’n drie a vier keer in de week oefeningen voor de tv of op de hometrainer. Daarnaast liep ik bijna elke dag 10.000 stappen. Ik zat heerlijk in mijn vel en had veel energie. Ik was thuis noodgedwongen begonnen met sporten door corona en dat is bij eigenlijk heel goed bevallen, zeker als moeder. Je hoeft de deur niet uit en kan tijdens de slaapjes overdag of savonds als je kind op bed ligt even sporten zonder dat je direct het huis uit moet naar de sportschool.
Mijn tweede zwangerschap
Daar stond ik ruim 20 weken zwanger in de sportschool. Ik had steeds meer herstel nodig na een sportles. En een avondje na het sporten op de bank liggen was niet meer genoeg. Toch ging ik nog een aantal weken door, ik bedoel bij mijn eerste zwangerschap stond ik tot 36 weken nog in de sportschool? Dat moest nu toch ook weer lukken? Vanaf de 22 weken zwangerschap is het heel snel achteruit gegaan met mijn lichaam. Ik kreeg pijn bij het wandelen, traplopen en moest 2 tot 3 dagen herstellen van een avondje kickboksen of een lesje body pump. Het was tijd om te accepteren dat er iets moest veranderen en ik had een afspraak gemaakt bij de fysio.
Afspraak bij de fysiotherapeut
Na een intake gesprek en uitvoerige controles, was de boodschap iets ernstiger dan ik van te voren had bedacht. Ik moest stoppen met al mijn sportactiviteiten, het wandelen moest flink vermindert worden, ik mocht mijn dochter van 2,5 jaar niet meer tillen en ik mocht geen trap meer lopen, ik herhaal GEEN trap meer lopen. Geen trap meer lopen was natuurlijk geen optie maar maximaal drie keer per dag mocht ik de trap gebruiken.
Met een briefje in mijn hand waarop stond welke oefeningen ik een aantal keer per dag moest doen en de boodschap dat ik mocht gaan zwemmen en kleine stukjes mocht lopen of fietsen, liep ik de deur uit.
Tot mijn laatste dag zwangerschap heb ik de oefeningen gedaan en veel rust genomen. Ik voelde mij enorm beperkt in de dagelijkse dingen maar zolang ik mijn oefeningen deed, het traplopen minimaliseerde was de pijn dragelijk.
Nu, inmiddels 6 weken na mijn bevalling
Op aanraden van de verloskundige en de fysiotherapeut had ik een afspraak ingepland bij de fysiotherapeut voor een na-controle. Ik voel mij goed, heb steeds meer energie en mijn lichamelijke klachten, zoals ik die had tijdens mijn zwangerschap zijn zo goed als weg. Super fijn. Stiekem was ik al weer aan het bedenken hoe ik straks, met twee kinderen, het sporten weer ging oppakken.
Ze vroeg aan mij wat mijn plannen waren en ik vertelde dat ik eigenlijk weer het ritme wilde oppakken die ik had voor mijn zwangerschap. Ze begon te lachen en zei ‘Zullen we het gewoon rustig opbouwen? Je kan je misschien al heel goed voelen maar je treksterkte van je bindweefsel is nog steeds minder dan 50% van de oorspronkelijke waarde; dit betekend dat je bekkenbodem nog niet in staat is om de belasting als springen en hardlopen op te vangen. Hierdoor riskeer je overbelasting en vermindering van je herstel.’
Ahaa dacht ik, dit is precies wat mij is overkomen na mijn eerste zwangerschap toen ik vrolijk aan het rennen en springen was 6 weken na mijn bevalling. Met als resultaat een natte broek. Dit is iets wat, als het even kan ik deze keer zeker wil voorkomen. Dus voor nu ga ik lekker beginnen met pilates, langere wandelingen, squats, planken en buikspieroefeningen. Zodat ik kan aansterken, rustig op kan bouwen en straks weer volledig mijn sporten, zonder beperkingen kan doen.
Wist je dat?
– De treksterkte van je bindweefsel 6 weken na je bevalling minder dan 50% van de oorspronkelijke waarde; dit betekend dat je bekkenbodem nog niet in staat is om de belasting als springen en hardlopen op te vangen.
– en dit pas na 9 maanden rond de 75% is.
(bron: ’tijdlijn voor herstel van het bekken en de bekkenbodem na de bevalling’ van NVFB. Wil je meer informatie over bekkenfysiotherapie kijk dan op www.bekkenfysiotherapie.nl )
Tip
Je hebt ook verschillende trainers voor je bekkenbodemspier die je thuis kan gebruiken. Zoals De Elvie bekkenbodemspier trainer.
Elvie is een trainer voor je bekkenbodemspieren. Een bekroonde kegeltrainer voor een sterkere bekkenbodem. Het geeft een betere controle over de blaas, sneller opknappen na de bevalling en verbeterde intimiteit. Er zit ook een app bij inclusief leuke oefeningen en beloofd resultaten in minder dan 4 weken. 
